میرسلیمیسم ، بررسی یک تفکر و نه یک شخص
این روزها بازار بازپخش صحبت های سید مصطفی میرسلیم بسیار داغ شده و اظهار نظر های عجیب این شخص نقل محافل خودرویی است. اما صحبت های میرسلیم مهم تر است یا تفکر میرسلیمیسم؟
شاید شروع اوج پرداختن به صحبت های عجیب سید مصطفی میرسلیم مصاحبه ایشان با دیگر نماینده مجلس یعنی رشیدی کوچی بود. بحثی حول محور واردات خودرو با حضور یک موافق سرسخت و یک مخالف جدی. از آن زمان به بعد همه رسانه های با هدف جذب مخاطب انواع و اقسام شوخی را با نقل قول های میرسلیم داشتند و اتفاقا اکثر مخاطبین و یا همان مردم هم به این طنز تلخ خندیدند. اما آیا میرسلیم است که یک تنه صنعت خودرو را به این روز انداخته؟ آیا این شخص یک تنه جلوی ورود خودروها را می گیرد؟ کارشناسان خبره و مخاطب آگاه می داند که پشت این صحبت ها یک تفکر است و نه یک شخص. تفکری که در این گزارش آن را «میرسلیمیسم» می نامیم و اتفاقا این همان طرز فکری است که سالیان سال بر صنعت خودرو (و حتی در تمام ابعاد اداره مملکت) حاکم بوده است.
خودکفایی به هر قیمتی
بر اساس تفکر «میرسلیمیسم» صنعت خودرو باید به هر شکلی خودکفا باشد. یعنی هر خودرویی با هر کیفیت اما با نام خودروی ملی باید تولید شود و بازار هم باید از همین محصول تغذیه کند. در این طرز فکر مطالبه کیفیت بیشتر و یا به عبارت ساده تر خواست خودروهای مدرن به عنوان حامیان مافیای واردات خودرو شناخته می شود. شاید اظهارنظرهای سید مصطفی میرسلیم از نگاه شما خنده دار و بیش از حد تند بنظر برسد اما نگاهی ساده به صنعت خودرو در سالیان گذشته به شما ثابت می کند که این طرز تفکر حاکم بر سیاست های صنعت و بازار خودروی ما بوده است. سید مصطفی میرسلیم را می توان تبلور این طرز فکر در یک شخص قلمداد کرد اما یادمان باشد این رویه ثابت ما در صنعت خودرو بوده و شاید پرداختن به خود شخص میرسلیم به نوعی به حاشیه پرداختن باشد تا رسیدن با اصل ماجرا.
البته بسیاری از کارشناسان معتقد اند که ریشه های این تفکر را می توان به یک کانسپت شبه کومونیستی ارتباط داد که با بررسی اساس رویه های صنعتی مشابه در طول تاریخ، این برداشت چندان هم غلط نیست. این طرز فکر همان تفکری است که ادعا دارد تحریم ها بی اثر هستند و می توان به هر قیمتی تولید را ارتقا داد اما بخصوص در سال های گذشته متوجه شده ایم که تحریم های صنعتی تا چه میزان می توان تبعات اقتصادی و اجتماعی بدی داشته باشد.
کارشناسان صنعت خودرو می دانند تولید یک خودرو بدون همکاری های چند ملیتی و همکاری های مشترک گسترده امکان پذیر نیست. شما احتمالا قادر خواهید بود که خودروهای قدیمی را تولید کنید اما برای ارتقای محصول باید یک همکاری گسترده را با دیگر کشور های پیشرو در صنعت داشته باشید. این نکته در مورد تمام صنایع صادق است اما در مورد صنعت خودرو نکته ای پنهان به حساب می آید که شاید عموم مردم از آن آگاه نباشند. در حال حاضر حتی خودروهای ملی ما هم قطعاتی خارجی (چینی) دارند و این نشان می دهد یک کشور به تنهایی نمی تواند خودرو تولید کند. این اما نکته ای است که تفکر «میرسلیمیسم» نمی خواهد عموم مردم آن را بدانند و به نام حمایت از تولید داخل، حامیان واردات و منتقدان صنعت را وطن فروش و یا خودفروخته قلمداد می کند.
دوستی با چین کافی است؟
در تفکر «میرسلیمیسم» دوستی و مراوده صنعتی با چین کافی است و اگر هم بحث واردات خودرو باشد، بهتر است خودروهای چینی به ایران بیایند. این تمایل به چینی ها، شبیه کمونیستی بودن این طرز فکر را پررنگ تر هم می کند. کشور چین امروز در صنعت خودرو بسیار پویا است و پیشرفت قابل توجهی دارد پس ایراد این تمایل به چشم بادامی ها در در چیست؟ صنعت و سیاست وابستگی نسبی با هم دارند و این نسبت می توان بسته به نوع حاکمیت و سیاست کلی یک کشور متفاوت باشد. در کشور ما بواسطه تحریم ها و منزوی بودن نسبی، دوستی سیاسی و صنعتی بخصوص در سال های اخیر محدود به چینی ها بوده است. آسیب این نوع ارتباط تک قطبی بودن ارتباطات صنعتی می شود و باعث می شود در طول زمان ریشه های چینی را در صنعت خودرو داشته باشیم که به سادگی قابل جایگزین کردن نیست. این یعنی امروز صنعت و بازار ما وابستگی شدیدی به چین دارد و این وابستگی تک قطبی باعث می شود مسیر صنعتی کشور عملا از مسیر همان کشور پیروی کند.
عدم انعطاف در تفکر میرسلیمیسم
در مناظره های سید مصطفی میرسلیم بارها شاهد بوده ایم که این شخص هرگز به اشتباه بودن بخشی از صحبت های خود یا ایراد در سیاست های صنعتی اعتراف نمی کند. این یعنی کوچک ترین انعطافی را در هیچ یک از جوانب این طرز فکر نمی بینیم. باز هم لازم است یادآور شوم که این طرز فکر همان ایدئولوژی حاکم بر صنعت خودروی ما است. در نظر گرفتن صحبت های سید مصطفی میرسلیم تنها به عنوان اظهار نظر های یک نماینده مجلس بسیار ساده انگارانه است. این صحبت ها در واقع نمود و تصویر کلیت سیاست کشور ما در رابطه با صنعت خودرو است. طرز فکری که یا خیلی سختگیرانه به ایدئولوژی خود پایبند است و یا سودی از نپذیرفتن نظرات دیگر دارد.
در روز های اخیر بازار انتشار صحبت های سید مصطفی میرسلیم از همیشه داغ تر است اما شنیدن این صحبت ها نباید شما را از کلیت داستان منحرف کند. شاید بازنشر صحبت های عجیب میرسلیم امروز راهی برای جذب مخاطب باشد و این فرد را به انواع و اقسام مناظره دعوت کنند اما یادتان باشد مهم تر از شخص میرسلیم، طرز تفکر «میرسلیمیسم» است که به صنعت و بازار خودرو حاکم بوده و هست و باید راهی برای تغییر آن پیدا کرد.
با سلام
جا دارد به نویسنده محترم تبریک عرض کنم.
مقاله بسیار دقیق و درستی بود.
از سایت شما نیز در انعکاس این مطلب بسیار تشکر میکنم.
پیشنهاد دارم مطالب در سایت اینگونه به ریشه های موضوعات بپردازد و به شاعر پیچش مو مهم است ونه مو.
با سلام
از نویسنده محترم بخاطر مقاله دقیق و نکته سنج تشکر میکنم.
از مدیر سایت نیز به خاطر انعکاس مطالب اینچنین سپاسگزارم.
انشالله مطالب اینگونه بیشتر منتشر شود و به قول شاعر به پیچش مو توجه شود نه مو.
وقتی عناصری با این تفکرات به صورت ثابت قدرت را در اختیار داشته باشند و قابلیت تغییر وجود نداشته باشد نتیجه اوضاع نابسامان فعلی خواهد شد. پایین بودن توانایی درک و تحلیل برخی افراد کاملا طبیعی است. اما عدم وجود رقابت در عرصه های سیاسی باعث ماندگاری این افراد در نقاط حساس و زیان جمعی می شود.
میرسلیمیسم یا کمونیسم مسئله این است.
جالبه که از ساخت و فروش هر خودرو اورگانهای مختلف بخشی از سود خودرو را از این خود میکند.در رأس همه بیت رهبری یا حساب امام هست که بیشترین درصد سود رو می‌بره بنیاد شهید بعد جانبازان بعد ایثارگران اگر اشتباه نکنم وزارتهای ورزش محیط زیست همشون بخاطرم نیست منظور حدود هفتاد تا هشتاد درصد از سود هر خودرو بین اورگانها و نهاد ها تقسیم میشه .در این مواقع خوردسازها دست به ایجاد فساد میکنن برای رسیدن به سود بیشتر ایجاد بازار سیاه و هزاران ترفند که همگی خوب میدونیم و تجربه کردیم.به نظر شما در همچین شرایطی انتظار داشتن ازاد سازی واردات خودرو سادگی نیست .یا امید وار باشید این صنعت مثلا بوی پیشرفت کنه و با شرکتهای نچندان معرف دنیا رقابت کنه خنده دار نیست بنیاد خودرو سازی با فساد چیندن خشت خشت این صنعت فساد اختلاس رانت هست طعفا گرفته برای مردم نفرط انگیز شدن
من یه نقدی به این مطلب شما دارم
چرا میگید تفکر میرسلیمیسم حاکم بر کل کشور هست
چرا این تفکر رو با تفکر خودکفایی مساوی معرفی میکنید؟
ما در صنایع دفاعی تقریباً خودکفا شدیم لااقل امروز کسی جرات نداره چپ نگاه کنه
صنعت هسته ای ما مورد نگرانی ابرقدرت ها هست
پزشکی ما، برقرسانی و نیروگاه سازی ، سد سازی، گازرسانی و موارد متعدد که با تفکر درست خودکفایی و البته استفاده از تجارب دیگران به نتایج درست رسیده
اگه واقعا در خودرو سازی تفکر خودکفایی بود الان این وضع نبود
در صنعت خودرو یه مشت منافق حاکم شدند
برید از اوایل دهه ی ۶۰ ببینید کیا مسول این صنعت شدند و هنوز هم مهره هاشون شریک و دخیل اند