نقد و بررسی طراحی سوزوکی سوئیفت ؛ تکاملی مدرن به سبک سوزوکی
هاچبک سوئیفت یکی از محصولات جدید در دور جدید واردات خودرو است و ما در این مطلب نقد و بررسی طراحی سوزوکی سوئیفت انجام داده ایم.
خودروهای سگمنت هاچبک، از نظر استایل و سبک طراحی، همواره محصولاتی جذاب و سرگرم کننده در دهه های مختلف، بخصوص برای قشر جوان بوده است. از فولکس واگن گلف نسل اول که طراحی آن با قلم جورجتو جیوجارو (Giorgetto Giugiaro) جاودانه شد تا هاچبک هایی مانند مینی کوپر که به یکی از نمادهای این سگمنت تبدیل شده است همگی از یک ویژگی مشترک در طراحی برخوردار بوده اند و آن هم جذابیتی توأمان با کارایی بوده است. در کشور ما نیز با وجود انحصاری بودن بازار و محدودیت های موجود، اما همواره این سگمنت مورد توجه خریداران بوده و پژو ۲۰۶ و ۲۰۷ می توانند تاییدی بر این ادعا باشند.
با این حال هاچبک هایی هم هستند که به واسطه قرارگرفتن در دسته خودروهای اقتصادی و حفظ جایگاه خود در بازار رقابتی امروز، باید قیمت مناسبی هم داشته باشند. در نتیجه طبیعی است که دیگر انتظار روبه رو شدن با طراحی های اسپرت و جذاب را نداشته باشیم که از جمله ان دسته از هاچبک ها می توان به داچیا ساندرو به عنوان یکی از معروفترین هاچبک های اقتصادی که در بازار ایران نیز طرفداران زیادی دارد اشاره کرد.
اما در مقیاس جهانی، هاچبک هایی از این دست کم نیستند که بازار هدف آن ها، عمدتا کشور های جهان سومی است که تقاضا برای خودروهای اقتصادی بالا می باشد. سوزوکی سوئیفت نیز به عنوان یک محصول ژاپنی که از طراحی بروز، امکانات مناسب و ویژگی های فنی قابل قبول در کنار قیمت مقرون به صرفه برخوردار بوده که از زمان معرفی به عنوان یک هاچبک مدرن در سال ۲۰۰۵ تاکنون توانسته فروشی نزدیک به ۹ میلیون دستگاه داشته باشد و همین نکته نشان از محبوبیت سوئیفت دارد.
هاچبکی که قراراست به عنوان کوچکترین محصول سوزوکی در ایران توسط راسا موتور خاورمیانه در دور جدید واردات به بازار عرضه شود که در ادامه این مطلب به بررسی و نقد طراحی این هاچبک پر طرفدار می پردازیم.
طراحی سوزوکی سوئیفت در نمای بیرونی
نسل نخست سوئبفت در سال ۱۹۸۳ و با همکاری جنرال موتورز به بازار عرضه شد. اما در سال ۲۰۰۵ بود که این ماشین، با همکاری برتونه ایتالیا به عنوان یک هاچبک مدرن به بازار عرضه شد تا مسیر جدید سوزوکی را به نمایش بگذارد و به نوعی به DNA اسپرت این برند تبدیل شود.با مرور این چهار نسل از سوئیفت اما، خواهیم دید که این هاچبک در تمامی نسل ها، از یک سبک طراحی تکاملی که همگام با زمان شده است برخوردار بوده.
این روند طراحی در نسل چهارم سوئیفت نیز ادامه داشته، اما جزئیات طراحی بدنه ظاهری مدرن تر به خود گرفته اند تا کمی از سنت های سبک قبلی فاصله بگیرد. با این حال و با توجه به این که این نسل بر روی پلتفرم «Heartect» نسل پیشین طراحی و توسعه پیدا کرده است، از ابعاد و اندازه مشابه با مدل قبلی برخوردار است.
اگر بخواهیم دقیق تر به طراحی سوئیفت نگاه کنیم، ظاهر آن را بخصوص در نمای جلو سرگرم کننده و به اصطلاح فانتزی میابیم. طراحی خطوط و سطوح به گونه ای است که به نظر می رسد در سراسر خودرو بدون توقف جریان دارد و حالتی منحنی شکل بخصوص در نمای جلو ایجاد شده است.
در این نما، جلو پنجره تقریبا بیضی شکل با گرافیک لانه زنبوری و تم مشکی پیانویی که از یک خط کمانی شکل در قسمت بالایی برخوردار شده است، حالتی برجسته تر به دماغه خودرو بخشیده است. با این حال، این فرم در ترکیب با در محفظه موتور تقریبا افقی و برآمده در دو طرف سبب شده حسی به مانند تزریق بوتاکس در قسمت پوزه خودرو منتقل کند که ممکن است از نظر بصری این اغراق خیلی به مذاق همه خوش نیاید. در کنار این مورد، درز نسبتا ضخیمی که از نقطه جدایش کاپوت و گلگیر و سپر ایجاد شده است، چندان پخته و جذاب اجرا نشده است و به نظر می رسد اگر خطوط روی کاپوت که از ستون های A شروع شده اند، بجای اینکه در مرکز به شکلی کمانی به یک دیگر متصل شوند تا جلو پنجره و لبه های چراغ ها امتداد پیدا می کرد، چهره ای جسورانه تری از سوئیفت را شاهد بودیم.هر چند که استفاده از گلگیرهای پهن و ستون های مشکی کمی چهره سوئیفت را عضلانی کرده است، اما همچنان می توان گفت با چهره ای به اصطلاح عامیانه خندان, از سوئیفت روبه رو هستیم.
طراحی چراغ های LED، از مشخصه تکاملی نمای جلو سوئیفت به شمار می آید که در کنار گرافیک تیره و لامپ های L شکل چراغ های روشنایی در روز، توانسته بر مدرن شدن نمای جلو کمک کنند. طراحی سپر، در ترکیب با عناصر و جزئیات نمای جلو علاوه بر پویایی، هارمونی مناسبی را نیز با عناصر و جزئیات این نما ایجاد کرده است. با این حال طراحی سپر با عناصری که شامل ورودی های هوای کناری و مرکزی چند ضلعی به همراه پروژکتور های دایره ای شکل است و نسخه های عرضه شده در ایران نیز از همین طراحی برخوردار است، در مقایسه با سطوح تورفته و برجسته سپر تیپ دیگر سوئیفت، کمی ساده تر و حسی از ارزان تر بودن را منتقل می کند.
در نمای جانبی، بازهم شاهد پیروی از سبک تکاملی در طراحی سوئیفت هستیم. بطوری که همچنان شباهت ها با نسل قبل به چشم می آید. با این حال، سطوح و حجم های سیال بدنه جای خود را به خطوط شخصیتی نسبتا پهن و برجسته که به طور مستقیم امتدا پیدا کرده داده است که از درزهای کاپوت با گلگیر آغاز شده و با گذر از روی درهای جانبی، به چراغ های عقب و لبه زیرین شیشه عقب می‌رسد و به عبارتی دورتادور بدنه امتداد پیدا کرده است.
ضمن اینکه طراحان با ایجاد یک سطح نچندان عمیق بر روی گلگیرهای جلو و عقب، سعی بر عضلانی تر کردن این قسمت ها داشته اند که البته چندان ملموس و قابل لمس نیست. با این حال اما برجستگی های پایین درها نقش خود را در عضلانی تر کردن بدنه به خوبی ایفا کرده و سایه روشنی زیبا در این قسمت به وجود آورده است.
یکی از ویژگی هایی که در نمای جانبی نسل نو سوئیفت تغییر کرده است، محل قرارگیری دستگیره های در عقب و قرارگیری آن ها بر روی در عقب به جای ستون C است که هدف از این تغییر این بوده است که برخی از خریداران سوئیفت آن را یک خودرو سه در یا کوپه می دانستند. در کنار این مورد، به دلیل قرارگیری دستگیره ها در قسمت بالایی ستون C، دسترسی به دستگیره ها برای کودکان را نسبتا سخت می کرده است.
از دیگر ویژگی های سوئیفت جدید در این نما باید به خط سقف صاف و مستقیم به همراه ستون های A و C با زاویه نسبتا عمودی اشاره کرد که سبب شده تا فضا و دید بهتری در کابین ایجاد شود. ضمن اینکه استفاده از ستون‌ها و سقف مشکی همانند خطوط بدنه، یک امتداد بصری مناسبی شکل داده است و سبب شده تا مرکز نیز ثقل پایین تر به نظر برسد.
مورد دیگری که در نمای جانبی و بخصوص در یک سوم انتهایی بدنه به چشم می اید، برآمدگی خاصی است که در نمای عقب ایجاد شده و به لحاظ بصری یک قوز نامتعارف در پیکره کلی ایجاد کرده است و با دماغه به شدت تیز آن که به دلیل لبه دار شدن کاپوت در قسمت بالاتری قرار گرفته است هارمونی زیادی ندارد.
طراحی جدید رینگ های آلیاژی ۱۶ اینچی نیز تعادل ایده آلی از آیرودینامیک، وزن و قدرت را ارائه می دهند. این طراحی باعث می شود که چرخ ها بزرگتر از اندازه واقعی خود به نظر برسند و بریدگی چرخ ها با یک لبه بیرونی دیسکی شکل کوچکتر هستند تا به عملکرد آیرودینامیکی کمک کنند. علاوه بر این، تایرهای با جدیدترین فناوری نسبت به مدل قبلی، ۱۵ درصد مقاومت غلتشی کمتری دارند.
سوزوکی سوئیفت در نمای عقب نیز شباهت های خود با مدل قبلی را پنهان نمی کند، با این حال و با وجود هارمونی که میان عناصر فرمی نمای جلو و عقب وجود دارد، اما نمای پشتی با سطوح صاف، مربعی شکل و جدی به نظر می رسد و این با کاراکتر و گرافیک نسبتا پویا و سرگرم کننده نمای جلو که دلیل عمده آن به واسطه منحنی های ایجاد شده در آن است، همخوانی ندارد.با این حال طراحی سه بعدی چراغ ها تا حدی توانسته بر زیبایی این نما کمک کند.
طراحی سپر همانند سایر جزئیات این نما ساده و بدور از پیچیدگی های فرمی است. اضافه شدن دو شبرنگ باریک در گوشه های سپر تنها تفاوت این مدل با نسخه قبلی است. با این حال همین تفاوت های جزئی ایجاد شده با نسخه قبلی نتوانسته بر جذابیت های بصری این قسمت اضافه کند و به نظر می رسد طراحی سپر نسخه قبلی از هارمونی بیشتری با ساختار این نما برخوردار بوده است.
طراحی سوزوکی سوئیفت در نمای داخلی
بر خلاف نمای بیرونی، کابین نسل نو سوئیفت تغییرات بیشتری را به خود دیده است و باید به این نکته نیز اشاره کرد که این تغییرات در جهت مدرن تر شدن کابین موثر بوده است.
اولین تغییر بزرگ صورت گرفته در کابین انتقال نمایشگر مرکزی از کنسول به روی جلو داشبورد است. با این حال هرچند که این تغییر بر اساس ترند روز صورت گرفته است و با زاویه ای که متمایل به سمت راننده شده است به لحاظ ارگونومیک نیز خوب عمل کرده، اما زمخت بودن نمایشگر چندان چنگی به دل نمی زند که البته با توجه به سگمنت و محدوده قیمتی که سوئیفت در آن قرار دارد نمی توان انتظار بیشتری داشت.
داشبورد و کنسول به صورت دو لایه طراحی شده است و به دو قسمت بالا و پایینی تقسیم شده است که تمامی عناصر عملکردی و دکوراتیو داخلی به صورت افقی طراحی و امتداد پیدا کرده اند که به بزرگ تر نشان دادن کابین کمک کرده است.
کابین سوئیفت جدید با دو تریم که یکی شامل مشکی کامل و دیگری تلفیقی از تم مشکی و سفید است عرضه می شود که در نسخه های به نمایش درآمده در بازار ایران همگی از تریم یک دست مشکی برخوردار بودند که امیدواریم تریم دو رنگ آن نیز عرضه شود. چرا که در این نسخه از تریم داخلی امتداد بصری زیبای داشبورد و کنسول بر روی رودری ها به خوبی خود را نشان می دهند که توانسته بر جذابیت های کابین بیافزاید.از نظر کیفیت متریال داخلی باید گفت که با وجود بهبود نسبی کیفیت در مقایسه با نسل قبلی، اما همچنان کلیت کابین از پلاستیک خشک و البته پارچه تشکیل شده است.
اما یکی از نکات منفی داخل کابین سوئیفت که همچنان پابرجاست، عدم استفاده از زیر آرنجی در ردیف جلو است که بهتر بود در نسخه جدید برای راننده و سرنشین در نظر گرفته می شد.
ارزیابی کلی
در نگاه کلی، تغییرات صورت گرفته در سوئیفت جدید اگرچه باعث شده است که این هاچبک تا حدی مدرن تر دیده شود، اما قطعا جذابیت های نسل قبلی را به عنوان یک هاچبک جمع و جور که در سگمنت B قرار دارد را از دست داده است. بخصوص اینکه چه به لحاظ بصری و چه از نظر رعایت اصول تناسباتی در بدنه، به مانند قبل پخته و به اصطلاح قابل هضم نیست و به نظر می رسد طراحان تنها سعی در ارائه یک استایل مدرن تر با تغییرات جزئی در برخی عناصر بصری بدنه داشته اند که تا حدی شخصیتی متمایز از قبل را از سوئیفت به نمایش بگذارد.هر چند که به هیچ عنوان این به معنی زشت بودن سوئفت جدید نخواهد بود، اما قطعا نسل قبلی سوئیفت پکیج کامل تری از چهره اسپرت و جذاب در کنار تناسبات پخته تر از یک هاچبک اکونومی را به نمایش می گذاشت.
با این حال و همانطور که بارها در مقالات مختلفی به ان اشاره شده است، با توجه به محدودیت های همیشگی و انحصاری بودن بازار ایران، به طوری که خودرویی با عمر طراحی سی ساله هنوز طرفداران و جذابیت های خاص خودش را دارد، عرضه سوزوکی سوئیفت و محصولاتی از این دست را که حداقل از المان های روز طراحی پیروی می کنند و جانی تازه به بازار تشنه کشور می دهند را به فال نیک می گیریم و امیدوار به تردد بیشتر خودروهای از این دست در خیابان ها هستیم.
هندیها ممکنه همون بلایی رو سر سوزوکی بیارن که چینیها سر میتسوبیشی آوردن
شبیه مینی ماینر انگلیسی هست. واقعا زیبا و عالیه.
طراحی بیرونیش جالب نیست ولی امکانات خوبی داره