خداحافظی با علی آبادی ؛ مردی که جسارت برقی سازی را داشت
با روی کار آمدن دولت جدید باید کم کم با وزیر صمت فعلی یعنی عباس علی آبادی خداحافظی کنیم. در این مطلب ابعاد مختلف وزارت او را از منظر خودرویی بررسی می کنیم.
عباس علی آبادی وزیر صمت دولت سیزدهم است که آخرین روز های خود را پشت سر می گذارد. کسی که در سال ۱۴۰۲ جایگزین سید رضا فاطمی امین شد تا بتواند مسیر بهتری را برای صنعت، معدن و تجاریت کشور رقم زند. البته عمر وزارت علی آبادی هم با شهادت ابراهیم رئیسی چندان طولانی نبود و حالا باید منتظر وزیر پیشنهادی دولت پزشکیان باشیم. عباس علی آبادی یکی با سابقه حضور در جهاد و پروژه های بزرگ نیروگاهی پا به عرصه وزارت صمت گذاشت و سابقه طولانی مدت مدیرعاملی گروه مپنا را هم در کارنامه خود داشت. باید قبول کنیم که عباس علی آبادی یکی از معدود وزرای دولت سیزدهم بود که حوزه کاری خود را تا حد زیادی می شناخت و در دل آن فعالیت کرده بود. ۲۳ خرداد ۱۴۰۲ زمانی بود که او با کسب رای اعتماد از مجلس به وزارت صمت رسید و حالا زمان خداحافظی زودهنگام با او فرا رسیده است. در ادامه کارنامه او در این مدت را در بحث صنعت و بازار خودرو بررسی می کنیم.
جسارت برقی سازی
حالا سال ها است که برقی سازی یکی از مهم ترین رویکرد ها در صنعت خودروی جهان به حساب می آید. تا پیش از روی کار آمدن عباس علی آبادی، وزرای قبلی صمت هم اظهار نظراتی در خصوص لزوم برقی سازی داشتند اما هیچوقت حرف آن ها به عمل نرسید. حتما خاطرتان هست که در سال های پیش از علی آبادی وزرای مختلف از خودروهای برقی رونمایی می کردند که نمونه اولیه بودند و در صحبت هایشان هم از لزوم سرمایه گذاری در این بخش ها می گفتند. اما در عمل این علی آبادی بود که رسما و با جدیت پروژه برقی سازی را کلید زد. اگرچه در کشور ما همچنان زیرساخت خاصی برای خودروهای برقی وجود نداشت و چالش های بسیاری در این مسیر بود، اما علی آبادی به خوبی درک کرده بود که همین حالا هم برای آغاز این روند دیر است و پروژه برقی سازی را حتی ناقص و با ایرادات بسیار جلو برد. در زمان وزارت او واردات خودروهای برقی هم پا گرفت و تعرفه این خودروها تا جای ممکن پایین در نظر گرفته شد. بر همین اساس عملکرد و آغاز علی آبادی در برقی سازی آن هم در مملکتی که مسئولین آن هیچ درک درستی از لزوم این فرآیند نداشتند، قابل تقدیر است. باید گفت عباس علی آبادی جسارت زیادی در برقی سازی داشت و اگر روزی خودروهای برقی در ایران بصورت معمول استفاده شوند، بدون تردید علی آبادی نقش بزرگی در این روند داشته است. البته باید دید وزرای پس از او چه رویکردی اتخاذ می کنند و تا چه میزان در این فرآیند جدی هستند اما چون سرمایه گذاری های اولیه در این بخش انجام شده و به نوعی استارت این فرآیند خورده است، وزیر بعدی (موافق یا مخالف) باید تا حدی ادامه دهنده این مسیر باشد و همین باعث می شود نام علی آبادی به عنوان آغاز کننده این مسیر برجسته باشد و جسارت وی ستودنی.
تغییرات کند و دیر هنگام در بدنه صنعت
ثبات مدیریتی حلقه گمشده در بدنه دولتی صنعت کشور ایران است و تغییرات پی در پی را در بازه های مختلف دولت ها دیده ایم. با روی کار آمدن عباس علی آبادی تصور بر این بود که او خیلی زود بدنه اصلی وزارت صمت و مدیریت دو خودروساز بزرگ کشور را تغییر دهد. از آنجا که وضعیت صنعت و بازار در زمان وزارت قبل به حالتی ناپایدار و نا امید کننده رسیده بود، انتظار می رفت که علی آبادی تغییراتی اساسی و سریع رقم زند. البته در نهایت بسیاری از تغییرات ریشه ای و اساسی رقم خورد اما بسیاری از کارشناسان بر این باور هستند که روند تغییرات خیلی دیر آغاز شد. به نظر می رسد علی آبادی در بسیاری از بحث های مدیریتی برش و قدرت لازم را نداشت و در بسیاری از مواقع در اظهار نظر های وی با باقی مسئولین دولت، تناقضات آشکار دیده می شد. برای مثال عباس علی آبادی کاملا با واردات خودروهای کار کرده مخالف بود اما هیچوقت نتوانست این مخالفت و دلایل آن را خیلی واضح بیان کند و تنها یک بار اشاره کرد که با شنیدن واردات کار کرده ها کهیر می زند. پس اگرچه علی آبادی فردی صنعتی و آشنا به امور فنی بود اما در مجموع برش و قدرت سیاسی لازم را برای اجرای امور به بهترین نحو در وزارت صمت نداشت.
ادامه واردات اما…
در زمان وزارت سید رضا فاطمی امین واردات خودرو رسما دوباره آغاز شد و شرکت های واردکننده مجوز های لازم برای واردات را اخذ کردند اما روند واردات به کندی پیش می رفت. در زمان وزارت وزیر پیشین صمت، وعده های زیادی در مورد تعداد خودروهای وارداتی در آینده ای نزدیک داده شد که در نهایت هیچ کدام عملی نشد. با روی کار آمدن علی آبادی، روند واردات خودرو ادامه دار بود اما خروجی واردات چندان تفاوتی نداشت و در عمل باز هم کندی در روند واردات را شاهد بودیم. البته در این اواخر تعداد ثبت سفارش برای خودروهای وارداتی به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کرد اما دقیقا در همین زمان باید منتظر وزیر جدید با رویکرد های وارداتی جدید باشیم.
وعده هایی که عملی نمی شد؟
عباس علی آبادی هم مانند هر وزیر دیگری وعده رسیدن به اوج تولید را داده است. او در حاشیه جلسه خود با اعضای کمیسیون اصل نود مجلس وعده تولید ۱ میلیون ۷۰۰ هزار دستگاه خودرو را داد. با نگاهی به آمار های تولید در سه ماهه نخست سال جاری، خودروسازان از برنامه تولید خود عقب هستند و این یعنی ما در ابتدای سال کسری تولید را داشته ایم. به نظر می رسد حتی اگر دولت سیزدهم همچنان به کار خود ادامه می داد و علی آبادی همچنان وزیر می ماند، باز هم وعده تولید وزیر عملی نمی شد.
بیشتر از جسارت برقی‌سازی، ایشون لجاجت داشتن! در واقع این اصرار یک سویه بود و بدون توجه به ابعاد دیگری که داشت، جلو رفت. همزمان با برنامه‌ریزی برای واردات و ساخت خودرو برقی، باید زیرساخت هم گسترش پیدا کنه. ایستگاه‌های شارژ ساده‌ترین نماد بیرونی این توسعه دادن هست. البته که بخش زیادی از زیرساخت‌های لازم از حوزه وزارت صمت خارجه ولی باید به عنوان یک مسئله چند بعدی بهش نگاه کرد.
جسارت نداشت، حماقت داشت!!!!
جسارت؟!
طرف از مدیرای اصلی مپناست، برای منافع خودش و گروهش اینکارا کرد ، باتوجه روش اشتباه انجام دادنشم هیچ نتیجه ملموسی هم نداشت.
فقط یه موج خبری برای سرگرمی بود
نتیجه مدت ها شعار، توهم، حرفای بزرگ، تیترهای قشنگ و وعده های آنچنانی چندتا ماشین برقی میلیاردی گمنام چینی شد که به شخصه هیچ تاثیری روی زندگی من و هیچ یک از اعضای خانواده، فامیل، دوستان، همسایه و همکارانی که میشناسم نداشت. همهمه برای هیچ
از نظر جایگاه علمی و تخصص، علی آبادی متخصص ترین و نخبه ترین و البته عملگرا ترین وزیر صمت تاریخ کشور بوده و هست. ایشون سوای اینکه یک نخبه ی دانشگاهی بوده یک فرد کاملا آبدیده در صنعت هم بوده. کسایی که گروه مپنا رو نمیشناسن بگم این گروه همین الان کلی پروژه خودروی های سواری و تجاری برقی در دست اجرا داره.
که همه اون پروژه‌ها در حد پروتوتایپ مونده و اجرایی نشده! الان چند ساله هی گزارش تهیه می‌کنن که یه بار سراتو رو برقی کردن، یه بار یه وانت چینی آشغال رو… کدومش اجرایی شده؟
کدوم پروتوتایپ؟! وقتی یک سری خودرو به صورت صنعتی برقی کردن کار کرده یعنی اجرا شده! چطور میگد اجرا نشده؟ اگر منظور شما انجام تجاری سازیه اون یه بحث دیگه است. موضوعات فناوری و دانش، ارتباطی به تجاری سازی یک محصول نداره.امثال شماها هیچ هنری ندارید و جز ایراد گرفتن هیچ کار دیکه ای از دستتون بر نمیاد و فکر می کنید یک محصول صنعتی یک شبه ساخته میشه و یک شبه کل خودرو های کشور تبدیل به برقی می شن.
عزیزم، صنعتی یعنی در تیراژی مناسب تولید شود، وقتی یک یا چند ساخته شود، که معمولا برای کسب دانش است، همان پروتوتایپ است. حالا هر محصولی باشد چه خودرو، چه گوشی
جناب کیوان، پروتوتایپی که آقای براهنی میگه حتی معنیش رو هم نمی دونه وگرنه نمی گفت “حتی اجرایی هم نشده” . تصور این افراد از خودرو سازی و صنعت، کاشت تخم هندوانه در زمین و آبیاری اون هست.
اول چاه و بکن بعد منار را بدزد. وقتی به هر دلیلی امکان نصب ایستگاه شارژ نیست، اینقدر منابع کشور و مردم را هدر نمی دهند.
برقی سازی خوب بود
حذف سامانه یکپارچه بد بود
واردات خودروی کارکرده عکلی نشده بد بود
واردات خودوری لوکس برای پولدارها که ارزبری داشت بد بود