مقایسه فولکس واگن ساگیتار با اشکودا اکتاویا ؛ رقابت دو سدان با نشان های اروپایی

فولکس واگن ساگیتار و اشکودا اکتاویا دو سدان وارداتی هستند که توسط شرکت های آسیا گستر کارن و پارس ساتر هوشمند عرضه می شوند.

بازار سدان‌های خانوادگی تحت تأثیر کراس‌اوورها قرار گرفته و خودروسازان کمتر روی این سبک بدنه در تولید محصولات جدید سرمایه‌گذاری می‌کنند. با این حال، هنوز هم سدان‌های با اصل و نسب قدیمی در قالب نسل‌های جدید به بازار عرضه می‌شوند و در قالب خودروهای خانوادگی، رشد نسبتاً مناسبی را هم به دست می‌آورند. دو مورد از این سدان‌های جذاب بازار جهانی که حالا به کشور ما نیز راه پیدا کرده‌اند، فولکس واگن ساگیتار یا جتا لانگ ویل‌بیس و اشکودا اکتاویا هستند.
این دو خودرو ذاتاً آلمانی، به‌عنوان رقبای مطرح یکدیگر در بازار ایران روبه‌روی هم قرار می‌گیرند و به همین دلیل هم به مقایسه فولکس واگن ساگیتار با اشکودا اکتاویا می‌پردازیم تا علاقه‌مندان به خرید این‌گونه از خودروهای سدان وارداتی، اطلاعات بیشتری در مورد آن‌ها به دست آورند و خرید آگاهانه‌تری بر حسب نیازها و توقعات خود انجام دهند.

درباره فولکس واگن ساگیتار و اشکودا اکتاویا

فولکس واگن ساگیتار به‌عنوان نسخه لانگ ویل‌بیس یا افزایش طول داده‌شده سدان معروف آلمانی یعنی فولکس واگن جتا محسوب می‌شود. این خودرو در سال ۲۰۱۹ ویژه بازار چین به تولید رسیده و تحت شراکت گروه فاو با فولکس واگن آلمان ساخته می‌شود. اما فولکس واگن جتا یکی از قدیمی‌ترین محصولات این کمپانی آلمانی است که از سال ۱۹۷۹ میلادی تاکنون ۷ نسل از آن به تولید رسیده و نسل هفتم آن از سال ۲۰۱۸ تاکنون با نام اصلی و البته اسم ساگیتار برای بازار چین فروخته شده است.

اما اکتاویا از تولیدات شرکت اشکودا، زیرمجموعه فولکس واگن است که از سال ۱۹۹۶ تاکنون در قالب چهار نسل عرضه شده است. یک مدل اکتاویا نیز در میانه قرن بیستم میلادی توسط اشکودا به تولید می‌رسید که البته با سری جدید این عنوان تناسب چندانی ندارد. جدیدترین نسل اکتاویا از سال ۲۰۱۹ در قالب بدنه لیفت‌بک و استیشن واگن به بازار راه پیدا کرده که حالا شرکت پارس ساتر هوشمند، مدل ۲۰۲۴ این خودرو را با بدنه سدان لیفت‌بک جمع‌وجور به ایران آورده است.

ویدیوی معرفی فولکس واگن ساگیتار

ویدیوی معرفی اشکودا اکتاویا

مقایسه طراحی ظاهری

اصولاً خودروهای فولکس واگن، به‌ویژه آن‌هایی که طی دوره ماقبل ۵ یا ۶ سال گذشته طراحی شده‌اند، کاری با خطوط پیچیده، المان‌های مدرن و پیچ‌وتاب‌های آن‌چنانی روی بدنه ندارند و یک طراحی ظاهری کارآمد، نسبتاً ارگونومیک، تا حدودی عضلانی و پایبند به اصول طراحی این کمپانی آلمانی را به نمایش می‌گذارند.

فولکس واگن جتا یا همان ساگیتار نیز که در سال ۲۰۱۸ به بازار آمده است، از این قاعده پیروی می‌کند و در قالب یک سدان آلمانی باوقار، تا حدودی خشن و پیکره ورزیده خانوادگی‌پسند به مشتریان عرضه می‌شود. جلوپنجره بزرگ با زمینه مشکی و تزیینات کرومیک به‌نوعی پیونددهنده چراغ‌های جلو محسوب می‌شود. تزیینات مشکی‌رنگ پایین سپر، حالت کشیده و پهن‌تری از آنچه که هست برای نمای جلوی این خودرو به وجود آورده و به‌نوعی ابهت آن را افزایش داده است. حجم‌پردازی نمای جانبی و المان‌های این قسمت به‌صورت متعارف انجام شده و نمای عقب نیز با چراغ‌های دوتکه به سبک برخی محصولات قدیمی آئودی تزیین شده که در کنار جزئیات سپر، جلوه متعادل و زیبایی برای این قسمت ساگیتار به وجود آورده است.

اشکودا اکتاویا به‌عنوان یکی دیگر از محصولات زیرمجموعه گروه فولکس واگن، تقریباً از همین اصول طراحی پیروی می‌کند اما به واسطه طراحی تندوتیزتر چراغ‌ها، جلوپنجره و به‌طور کلی خطوط اصلی بدنه، تقریباً ظاهر اسپرت و جوان‌پسندتری به شما ارائه می‌دهد. همچنین شیب بیشتر ستون انتهایی به دلیل لیفت‌بک بودن خودرو نیز در ارتقای استایل جوان‌پسندانه اکتاویا کاملاً مؤثر واقع شده است.

بنابراین هر دو خودرو، استایل باوقار و اروپایی خود را به رخ حریفان جدید، به‌ویژه محصولات پر زرق‌وبرق اما کم‌اصالت چینی می‌کشند، ولی در این بین فولکس واگن ساگیتار استایل خانوادگی‌تری دارد و اکتاویا می‌تواند با فرم بدنه جوان‌پسندتر خود، هیجان بیشتری در ذهن بیننده به وجود آورد.

مقایسه طراحی کابین و فضای داخلی

همان‌طور که طراحی بیرونی اکتاویا کمی نسبت به ساگیتار جوان‌پسند و اسپرت‌تر احساس می‌شود، نمای داخلی این خودرو نیز تقریباً طراحی جذاب‌تر و همراه با کیفیت کمی بهتر را به شما ارائه می‌دهد؛ به‌نوعی که هم هیجان بیشتری را در این کابین احساس می‌کنید و هم میزان لوکس بودن آن در مقایسه با حریف، اندکی بیشتر به نظر می‌آید.

البته سبک طراحی داخلی هر دو کابین تقریباً بیرون آمده از همان طرح‌های نسبتاً ساده فولکس واگن است، اما جزئیات جذاب‌تر و طراحی کمی مدرن‌تر در داشبورد، به همراه طرح زیباتر پنل درها در اکتاویا، باعث می‌شود تا این خودرو از لحاظ نوع طراحی داخلی برای مشتری جذابیت بیشتری داشته باشد. همچنین پنل تعویض دنده اکتاویا نیز به نحوی خاص و لوکس طراحی شده که در مقایسه با دسته‌دنده معمولی ساگیتار قطعاً جذابیت بیشتری برای کاربر خواهد داشت.

از لحاظ سطح کیفی موادی که در ساخت کابین این دو خودرو به کار رفته، می‌توان گفت که شرایط مناسبی برقرار است و مواد نسبتا مرغوبی در داشبورد یا پنل درهای آن‌ها استفاده شده است. با این حال، به نظر می‌رسد که سطح کیفی پلاستیک‌های اشکودا اکتاویا کمی بالاتر باشد و روکش‌های چرمی به‌صورت جذاب‌تر در پنل درها و صندلی‌های اکتاویا به کار رفته‌اند که میزان تجمل و باکیفیت بودن این خودرو را افزایش می‌دهند.

همچنین اگر به صندلی‌های ردیف جلوی این دو خودرو دقت کنید، متوجه می‌شوید که اشکودا اکتاویا تقریباً فرم صندلی‌های ارگونومیک‌تری دارد و از لحاظ راحتی یا دربرگیرندگی بدن سرنشین نیز شرایط دلگرم‌کننده‌تری برای کاربر فراهم می‌کند.

فولکس واگن ساگیتار حدود ۵ سانتی‌متر در مقایسه با جتا افزایش طول پیدا کرده و در نتیجه حالا می‌تواند از لحاظ میزان فضای داخلی، شرایط مناسب و جادارتری برای سرنشینان خود فراهم کند. به طور کلی هر دو خودرو کابین جاداری در اختیار سرنشینان می‌گذارند و به واسطه فاصله محوری حدود ۲۷۳ سانتی‌متری، ۲ تا ۳ سرنشین بزرگسال با قد نسبتاً بلند هم در صندلی‌های ردیف دوم تقریباً راحت خواهند بود.

ضمناً هر دو خودرو صندوق عقب‌های تقریباً بزرگ و با گنجایش وسیع را به شما ارائه می‌دهند که در این بین وضعیت اکتاویا کمی بهتر است؛ چرا که حجم صندوق اکتاویا معادل ۶۰۰ لیتر بوده و حجم صندوق عقب فولکس واگن ساگیتار به ۵۳۳ لیتر می‌رسد که در مجموع ۵ تا ۶ چمدان یا حجم‌های مشابه از لوازم را می‌توان در آن‌ها جا داد.

مقایسه مشخصات فنی فولکس واگن ساگیتار و اشکودا اکتاویا

موتورهای توربوشارژ کم‌حجم به‌علاوه گیربکس‌های دوکلاچه جزو شاخصه‌های اصلی محصولات نسبتاً اقتصادی گروه فولکس واگن به شمار می‌روند. در اینجا نیز فولکس ساگیتار با موتور ۱.۵ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ تزریق مستقیم، قدرت نزدیک به ۱۵۸ اسب بخار و ۲۵۰ نیوتن‌متر گشتاور را به یک گیربکس ۷ سرعته دوکلاچه خشک و از آنجا به محور چرخ‌های جلو انتقال می‌دهد.

اشکودا اکتاویا نیز تقریباً شرایط فنی مشابهی دارد، با این تفاوت که موتور آن از نوع ۱.۴ لیتری توربوشارژ تزریق مستقیم بوده و معادل ۱۵۰ اسب بخار به‌علاوه ۲۵۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند.

بنابراین می‌توان هر دو خودرو را از جهت استهلاک فنی موتور و گیربکس، برای بازار ایران کمی پرهزینه تلقی کرد؛ چرا که پیشرانه‌های توربوشارژ تزریق مستقیم معمولاً حساسیت زیادی به کیفیت بنزین داخلی دارند و با ایراداتی مثل ناک زدن شدید روبرو می‌شوند. همچنین گیربکس‌های دوکلاچه خشک نیز معمولاً در ترافیک‌های سنگین یا عبور از سربالایی‌ها با ایراد داغ شدن روبرو شده و استهلاک این سیستم در آن‌ها بسیار بالا می‌رود که هزینه تعمیرات آن نیز چندان پایین نیست.

با این حال این نوع پیشرانه‌ها مصرف سوخت نسبتاً پایین‌تری دارند و شتاب‌گیری بهتری در همکاری با گیربکس‌های دوکلاچه ارائه می‌دهند. بدین ترتیب فولکس واگن ساگیتار با ۱۴۱۸ کیلوگرم وزن می‌تواند در شرایط آزمایشگاهی ظرف ۸.۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد و شتاب اشکودا اکتاویا ۱۳۶۰ کیلوگرمی نیز حدود ۹.۵ ثانیه است.

بنابراین با وجود ظاهر خانوادگی‌تر، ساگیتار می‌تواند باطن مهیج‌تری داشته باشد و سواری هیجان‌انگیزتری را به شما ارائه دهد. میزان مصرف سوخت هر دو خودرو نیز تقریباً در یک رده قرار می‌گیرد و اختلاف میان آن‌ها خیلی زیاد نیست؛ به نحوی که ساگیتار با ۵.۷ لیتر و اکتاویا با ۵.۹ لیتر می‌توانند ۱۰۰ کیلومتر مسیر ترکیبی را پیمایش کنند.

به‌کارگیری سیستم تعلیق مستقل مک‌فرسون برای جلو در بسیاری از خودروهای سواری امروز امری طبیعی است اما سیستم‌های تعلیق مالتی‌لینک معمولاً در خودروهای مهم و کمی گران‌تر عرضه می‌شوند که خوشبختانه هر دو سدان وارداتی مورد نظر ما در اینجا به تعلیق مالتی‌لینک مجهز شده‌اند. این سیستم تأثیر بیشتری در حفظ تعادل یا هندلینگ خودرو هنگام دور زدن و یا عبور پرسرعت از روی دست‌اندازها دارد و در مجموع پایداری بهتری را برای ماشین ایجاد می‌کند.

مقایسه آپشن‌های فولکس واگن ساگیتار با اشکودا اکتاویا

مقایسه فولکس ساگیتار با اشکودا اکتاویا در بخش امکانات و تجهیزات نشان می‌دهد که این دو خودرو امکانات نسبتاً متنوع و قابل قبولی را ارائه می‌دهند که تقریباً اکثر نیازهای مشتریان خودروهای میان‌قیمت وارداتی را برآورده می‌کند.
مواردی مثل رادار خط‌خوان، کروز کنترل تطبیقی، صندلی برقی راننده، تهویه اتوماتیک دوکاناله، ترمز اضطراری اتوماتیک و… از مهم‌ترین امکانات مشترک ساگیتار و اکتاویا به شمار می‌روند.

با این حال اختلافاتی بین سطح تجهیزات این دو خودرو مشاهده می‌شود که بر این اساس فولکس واگن ساگیتار دارای سنسور پارک جلو، سقف پانوراما، نور بالای اتوماتیک و رادار تابلوخوان است که در اکتاویا وارداتی پارس ساتر تاکنون موجود نبوده‌اند.
از طرف دیگر اکتاویا نیز به گرم‌کن و سردکن صندلی‌های جلو، صندلی برقی سرنشین جلو، درب صندوق عقب برقی، دستیار کمکی رانندگی بین خطوط، شارژر بی‌سیم تلفن همراه و… مجهز است که در نسخه‌های کنونی ساگیتار حضور ندارند.

نتیجه‌گیری

با توجه به نکاتی که در زمینه مقایسه فولکس واگن ساگیتار با اشکودا اکتاویا بیان کردیم، می‌توان ادعا کرد با دو سدان معتبر و اصیل اروپایی روبرو هستیم که چه در زمینه نیازهای خانوادگی و چه در حوزه توان فنی یا شتاب‌گیری، شرایط نسبتاً مناسبی به عنوان خودروهای خانوادگی به ما ارائه می‌دهند.

البته موتورهای توربوشارژ تزریق مستقیم و گیربکس‌های دوکلاچه خشک به‌کار رفته در این دو سدان، در نوع خود تا حدودی پراستهلاک بوده و هزینه‌های نگهداری این خودروها در طول زمان با توجه به کمبود بنزین و روغن باکیفیت در کشورمان، شاید کمی بالا باشد. گذشته از این موارد، فولکس واگن ساگیتار دارای شتاب‌گیری کمی سریع‌تر بوده و مصرف سوخت آن نیز اندکی پایین‌تر است. هرچند که طراحی ساگیتار فرمی ساده‌تر داشته و نمای داخلی ساگیتار نیز هیجان کمتری از لحاظ طراحی داشبورد به سرنشینان انتقال می‌دهد.

اما در سمت دیگر اکتاویا از لحاظ طراحی ظاهری به‌ویژه فرم کوپه‌مانند قسمت عقب و طراحی تند و تیزتر المان‌های ظاهری، نسبت به حریف بهتر عمل کرده و ظاهر جذاب‌تری ارائه می‌دهد. طراحی داخلی اکتاویا هم زیباتر بوده و کیفیت متریال آن تا حدودی سطح بالاتری از ساگیتار احساس می‌شود. امکانات رفاهی متنوع‌تر و کیفیت سواری لذت‌بخش نیز از نقاط قوت اکتاویا محسوب می‌شوند که خرید آن را به عنوان یک سدان اروپایی برای مشتریان ایرانی به گزینه‌ای مناسب تبدیل می‌سازند.